W „Medytacjach o ostatniej filozofii” (wydanej przez Universitas w 2018 roku) o wypowiadającym się podmiocie pisze pan tak: „Filozofujący bohater, który czasami bywa mną, niekiedy jednak kimś innym lub nikim”, a w zakończeniu: „tę książkę napisała postać literacka, filozof”. Czy pańskie alter ego są w jakiś sposób uporządkowane, nazwane, jak to mieli w zwyczaju inni pisarze, np. Fernando Pessoa?

„Medytacje…” to realizacja filozofii, która ma nieokreśloną pozycję autora. Autor jest zdelokalizowany. Szukałem sposobu na to, by wyjść z różnych ram. Długie trzymanie jednej pozycji wydało mi się nudne. „Medytacje…” są rodzajem bardzo subiektywnej filozofii, nawiązują zresztą tytułem do Kartezjusza i jego „Medytacji o pierwszej filozofii”. W tej książce eksperymentuję z subiektywnością, to jest właściwy jej temat. Inne tematy pojawiają się jako poboczne.

https://culture.pl/pl/artykul/marcin-polak-filozofia-pozwala-pomyslec-ze-nie-jest-sie-samemu-wywiad